dingen
tweede Slag om Valkenburg losbreekt nog snel even wat informatie over een
verbeterpunt voor de gemeente Katwijk. Ik heb het over de manier waarop hier
soms de beleidsontwikkeling m.b.t. belangrijke en dure onderwerpen wordt aangepakt.
De wijze waarop dat soms gebeurt kan in één woord worden samengevat: knullig en
onprofessioneel. O nee, dat zijn twee woorden.
verbranden
recent de bouw van de nieuwe Julianabrug en in een wat verder verleden de
voorgenomen bouw van een nieuwe bibliotheek in de Noordzeepassage laten
duidelijk zien dat er in het dagelijks bestuur en het ambtelijk apparaat soms
grotelijks wordt geblunderd. Van dat geblunder zijn nog heel veel meer
voorbeelden te noemen en dat heeft de belastingbetaler zonder overdrijven
vele miljoenen gekost. Dat geld is allemaal verbrand en je kunt maar beter niet
bedenken welke goede dingen we daar allemaal voor hadden kunnen realiseren voor
onze inwoners. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er tegelijkertijd ook niet heel
veel goede, leuke en knappe prestaties aan de Zeeweg worden geleverd.
van mensen
verder over door denkt dan wordt de kwaliteit van het bestuur van een gemeente in
feite vooral bepaald door de kwaliteit van de mensen op sleutelposities. Aan de
hand van een concreet voorbeeld kan ik laten zien hoe het niet moet. Het
voorbeeld betreft het onderwerp dat op het gemeentefort wordt aangeduid als “Toekomstscenario’s
Katwijk Marketing”. Maar eerst even een abstract modelletje van hoe je normaal
gesproken het maken van beleid in een gemeente zou moeten aanpakken. In de
bestuurskunde hebben ze daarvoor allerlei theoretische modellen bedacht. In
gestileerde vorm komt het eigenlijk allemaal neer op onderstaand stappenschema:
consistente wijze aan en doe de dingen in de juiste volgorde. Een beetje zoals
u thuis een cake bakt. Het is allemaal niet zo moeilijk, en het is buitengewoon
merkwaardig dat ze er op het gemeentefort zo vaak niet in slagen om die
beleidscake netjes uit de oven te krijgen. Dat zegt dus iets over de kwaliteit
van de mensen die de beslissingen nemen.
een beleidscake ?
niet de ruimte om het modelletje helemaal uit te leggen maar u snapt de
bedoeling. Je moet niet met allerlei doelen en instrumenten komen als je nog
niet scherp hebt wat je er mee wilt bereiken. Het is echt essentieel dat je elke
fase helemaal doorloopt voordat je naar de volgende gaat. Bovendien moet je bij
elke stap nadenken over welke rol je besluitvormers en belanghebbende inwoners
in die fase geeft. Dus je moet niet de hele riedel aflopen en dan aan het einde
van de rit de gemeenteraad bij het kruisje laten tekenen. Over het element van
participatie heb ik in de vorige aflevering al geschreven dat met de gekozen
aanpak een vorm van ongewenste belangenverstrengeling is geïntroduceerd. Dat is
zeer kwalijk, en het zou zo maar kunnen dat dit muisje nog een staartje krijgt.
Om die reden is het raadsbesluit dat deze gang van zaken accordeert naar mijn
mening rijp voor vernietiging door de Kroon. Hier worden echt grenzen overschreden
m.b.t. wat zuiver handelen in het Openbaar Bestuur is.
er faut ?
voorbeeld van Katwijk Marketing ging het meteen bij het begin al fout.
Marketing is een instrument en dat is in het model fase 5. We begonnen dus met
iets zonder de voorgaande 4 stappen goed doorlopen te hebben. De baas van de
lokale Rabobank maakte het nog gekker, die begon meteen te praten over de organisatievorm.
Wat mij betreft nog een stapje verder van het startpunt af. Ik zou voortaan
gewoon bij stap 1 beginnen: Wat is nu eigenlijk het MAATSCHAPPELIJKE probleem
dat de lokale overheid te lijf wil gaan met citymarketing. En is dan dit middel
het meest voor de hand liggende ? Enzovoort, enzoverder. Maar nee, de gemeente
had geen visie en dan schakelt men een extern bureau in die het moet gaan
vertellen. Dat bureautje was van een voormalig citymarketeer dus dan weet je de
uitkomst al van tevoren.
deze warwinkel over ?
ging men met ondernemers praten. Maar de ondernemers in de maakindustrie hebben
helemaal niks met toerisme. Daar hebben ze net als de meeste inwoners alleen maar
last van. Ze hadden net als ondergetekende ook niet veel fiducie in die
rapportenschrijverij trouwens. En dus wilden ze de overheidsgelden ook graag
bijsturen in de richting van de eigen
bedrijfstakken. Inmiddels waren we dus met heel andere onderwerpen bezig. Dat is
volledig verklaarbaar omdat stap 1 in ons model is overgeslagen. We zijn een
beetje ongericht aan het eind van het verhaal begonnen, iedereen heeft een
ander (eind)plaatje in het hoofd, en dus werd het hele project een grote potpourri
van losse ideetjes zonder visie. Daar is dus nauwelijks iets fatsoenlijks van
te bakken. Het is allemaal erg inefficiënt en ineffectief. Met die warwinkel
moet je de gemeenteraad niet lastig vallen.
was nogal ontluisterend. Gemeenteraadsleden probeerden met allerlei
ondervragingstechnieken er achter te komen waar het allemaal over ging en wat
een DOK nu eigenlijk was. Ze kregen nauwelijks verhelderende antwoorden. Maar
voor de coalitietroepen was dat toch voldoende om er hun zegen aan te geven.
Dus viel ook de gemeenteraad door de mand. Het is namelijk volkomen onduidelijk
waar de meerderheid ja tegen gezegd heeft.