Helaas een beetje lange tekst maar hieronder mijn betoog in eerste termijn in de gemeenteraad van Katwijk:
een set afspraken waarvan ik eerder gezegd heb dat die onder druk van chantage
tot stand zijn gekomen. Waar geld centraal staat vertrekt de moraal en het
fatsoen blijkbaar. De voorstellen die er liggen zijn behoorlijk onevenwichtig
in het voordeel van de grondeigenaar. Daarom kan KiesKatwijk niet akkoord gaan
met het voorliggende pakket. Het om zeep helpen van de zweefvliegerij is slechts
één voorbeeld van de volledig onredelijke en vergezochte eisen die onze
vrienden met de nodige bluf bij ons neer hebben gelegd. Met zulke vrienden
heeft Katwijk geen vijanden meer nodig zou ik zeggen.
partijen moeten we nog jaren in de slag om de gebiedsontwikkeling op Valkenburg
van de grond te trekken. Het merendeel van de afspraken die nog gemaakt moeten
worden zit trouwens nog in de pijplijn. De opgave voor nu was slechts een paar
pré-allabele afspraakjes, die nodig waren om een snelle start met de uitvoering
te kunnen maken. De partners hebben de gelegenheid te baat genomen om
onredelijke eisen te stellen die vooruitlopen op ontwikkelingen die nu nog helemaal
niet aan de orde zijn. Aan het inwilligen van die onredelijke en “voortijdige” eisen
hebben ze de toestemming verbonden om, vooruitlopend op planologische beslissingen
door de gemeenteraad, alvast UMV een start te laten maken op braakliggende
gronden en in de hangaars. Uiteraard tegen marktconforme huurprijzen.
natuurlijk een bestemmingsplan voor het UMV maken en die gronden onteigenen
maar dat is geen praktische route want dat duurt te lang. De gemeenteraad toont
zich nu gevoelig voor die chantage en zoekt ijverig voor zichzelf een reden en een
alibi om er ja tegen te kunnen zeggen. Waarschijnlijk hetzelfde proces dat de
techneuten van de TU Delft doorlopen hebben. Misschien kunnen ze voor dit soort
beoordelingen voortaan beter een Alfa figuur inschakelen.
staan
zaken is dodelijk voor het vervolg van de gebiedsontwikkeling. De gemeente
Katwijk heeft in het vervolg van het proces geen poot meer om op te staan. Alle
betrokkenen weten nu dat de gemeenteraad van Katwijk een lammetje is en geen
leeuw. Daar zal dus in het vervolg ijverig gebruik van worden gemaakt. Onze
positie is in één keer weg als we ons nu de kaas van het brood laten eten. Als we
dat laten gebeuren zijn wij dus blijkbaar de amateurs die nooit meer iets gaan
winnen in de eredivisie. Voetballen in de onderste regionen is een keuze.
gegaan.
alle duidelijkheid de wethouder niets kwalijk. Hij moest tegen een overmacht
vechten en kon die strijd niet winnen. De gemeenteraad kan dat wel door niet in
te gaan op chantage en door de structuren in het vervolgproces anders in te richten.
Het probleem is namelijk dat de vier partijen min of meer als gelijken hebben
onderhandeld terwijl ieder een andere rol en andere taken en bevoegdheden heeft
en ook andere risico’s loopt. In dat proces is er ook getreden in de
bevoegdheden van de gemeenteraad om planologische beslissingen te nemen. Als de
gemeenteraad dat achteraf zonder discussie goedkeurt en zonder tegengas zwicht
voor een machts-dwang strategie van een grondeigenaar vraag ik mij af wat we
hier vervolgens nog doen. Als onze taak wordt om standaard bij het kruisje te
tekenen dan heb ik voortaan wel betere dingen te doen.
mijn opmerkingen over de gang van zaken c.q. het proces. Ik zou het in dat
verband ook nog over De Nieuwe Bestuursstijl kunnen hebben maar die is geloof
ik ondertusseb al begraven dus dat laat ik zitten. De partijen die zo’n grote behoefte
aan een referendum hadden hoor ik daar ook niet over in relatie tot dit
onderwerp. Het democratisch gehalte is natuurlijk niet zo geweldig van het hele
proces. Het komt neer op onder dwang van een ultimatum tekenen bij het kruisje
volgens het principe slikken of stikken. Dat is het zo’n beetje. Een
vernederende gang van zaken.
Afspraken
tussen samenwerkingspartners moeten in onze visie niet het karakter van
koehandel krijgen met dreigementen op de achtergrond. Een afspraak over “zwarte
cijfers” voor de grondeigenaar hoort dus niet in deze afspraken thuis. Het is min
of meer vanzelfsprekend dat er een inspanningsverplichting ligt voor iedereen
om het RVB in de gelegenheid te stellen zg. “zwarte cijfers” te schrijven. Als
dat vermeld moet worden om Rutte gelukkig te maken dan kan dat als inspanningsverplichting worden
opgetekend wat mij betreft.
Maar
op precies dezelfde wijze ligt er een inspanningsverplichting om het
zweefvliegen mogelijk te maken. En ja, daar kom ik op een volgende
onevenwichtigheid in de concept-afspraken. Het om zeep helpen van de
zweefvliegerij is volkomen onnodig, buitenproportioneel en bovendien een
brutaliteit in de richting van de volksvertegenwoordiging. Die actie is op geen
enkele wijze te rechtvaardigen of te verdedigen.
Het lokale bestuur bepaalt of er (los van de benodigde overheidsvergunningen) ruimte
voor zweefvliegen komt. Die wens is vastgelegd in moties. In de IRV wordt ook duidelijk
gemaakt dat het realiseerbaar is in combinatie met een testveld voor het UMV. Het
dwingend willen opleggen door een overheidsbedrijf aan het bevoegd gezag van de
lokale overheid, en het daarmee treden in haar bevoegdheden, om een bepaalde
sport- en recreatie-activiteit wel of niet toe te staan is een gotspe.
Van het RVB, en breder vanuit de rijksoverheid, verwacht ik geen akelig
projectontwikkelaars gedrag maar professioneel handelen met Maatschappelijk
Rendement als richtsnoer. Als de lokale overheid om haar moverende redenen
zweefvliegen wil bevorderen dan verwacht ik geen tegenstand op grond van de vage
argumentatie als verminderde grondopbrengsten elders. Voor het bepalen van toelaatbaarheid
op grond van milieuoverwegingen hebben we puike wetgeving in Nederland.
In deze context zou het RVB dus, in de korte periode dat zij deze gronden
namens ons allemaal mag beheren, zich in haar verhuurgedrag moeten laten leiden
door de wens van het bevoegd gezag wat betreft de ruimtelijke ordening. De
samenwerkingsstrategie van het RVB ziet er echter uit als de voormalige
polarisatiestrategie van de PvdA uit een ver verleden: Ruzie zoeken, afdwingen,
millimeteren, hakken in het zand, de ander niets gunnen, en vergaderen tot je
er bij neervalt.
Door acceptatie achteraf van dit soort voorstellen maakt deze gemeenteraad zich
volkomen belachelijk, ongeloofwaardig, maar vooral ook voortaan onmachtig zoals
ik eerder betoogde. Als de wethouder straks zou willen dreigen met zijn
gemeenteraad die het allemaal nog moet goedvinden dan wordt hij hartelijk
uitgelachen door de grote jongens. En terecht.
Mijn
fractie heeft ook grote moeite met een rolopvatting van de provincie die meent direct
te moeten sturen in een gebiedsontwikkeling terwijl ze tegelijkertijd
toezichthouder is. Er moet goed overleg zijn maar het proces moet door de
gemeenten gemanaged worden ! Wij hebben ook grote bezwaren dat de provincie de “governance”
voor ons project gaat ontwikkelen en daarvoor een bevriende adviseur heeft
ingehuurd. Ik voorspel u dat de rol van de gemeenteraad in dat geheel, waar dat
ook maar technisch mogelijk is zal worden weggeschreven. Ook hier lijkt het er
op dat de gemeenten zich net als in het voortraject de kaas van het brood laten
eten. Je moet juist in die governance gaan regelen dat ieder in zijn wettelijke
rol blijft. Doordat dit in het voortraject niet het geval was zijn die
onevenwichtige afspraken tot stand gekomen en is de gemeente Katwijk weer eens
op achterstand gezet, mede door toedoen van de provincie.
Het
is ook niet aan de provincie Zuid Holland of de RVB om over enkele jaren te
beslissen over de levensvatbaarheid van UMV. Beiden dragen geen cent bij maar
willen wel beslissen. Dat kan natuurlijk niet en is nogal buitenissig. Gek
genoeg stopt de provincie wel miljoenen in het Spacecluster te Noordwijk. Ik
ben erg benieuwd waarom de provincie UMV niet een handje wil helpen terwijl bevordering
van innovatie en techniek in elke Zuid-Hollandse bestuurlijke toespraak met de
komende verkiezingen weer heerlijk met de mond beleden wordt.
Het
is noodzakelijk en nuttig om een afspraak te maken over de lokalisering en
grootte van het testveld van UMV in de aanloopperiode van 5 jaar. Het is echter
ongewenst om nu al een harde afspraak te maken over de grootte, bezien vanuit
de situatie van 2024 die we nu niet kennen. En het is al helemaal ongewenst om
een tijdelijke grondeigenaar over die toekomst te laten meebeslissen. Nogmaals,
daar gaat de gemeenteraad over. Ik neem aan dat die zich niet de kaas van het
brood laat eten.
Ook
over de toekomst van de hangaarzone of het openen van nieuwe bronpunten voor
woningbouw zou je als gemeenteraad besluiten moeten nemen op het moment dat
alle relevante informatie beschikbaar is. Dat moet dus nu niet even
voorafgaande aan fatsoenlijke besluitvorming, voor de muziek uit, en in een
goedkoop dealtje buiten de raad om worden geritseld. Ik neem opnieuw maar even aan
dat de gemeenteraad zich bewust is van haar taak en haar waardigheid.
Als
de gemeenteraad van Wassenaar ernstige bedenkingen koestert over de grenzen van
bebouwing tussen Katwijk en Wassenaar dan dient dat punt eerst verduidelijkt te
worden. Terwijl het om planologie gaat is ons geen deugdelijk kaartmateriaal
verstrekt. Toen ik woensdag op bezoek was bij ambtenaren kreeg ik op mijn
verzoek ook geen kaarten te zien. Dat schept op zijn minst verwarring. In de
periferie van de ontwikkeling werd tussen de bedrijven door duidelijk dat de
provincie opnieuw heeft bezuinigd op het Katwijkse deel van de Rijnlandroute.
Een complete brede overkluizing wordt bij Valkenburg niet uitgevoerd als ik het
goed begrepen heb. We weten dat de provincie zich niet als vriend van Katwijk
gedraagt. Dat heb ik aan den lijve ondervonden toen ik met de Staten in gesprek
was over de Pioniersbaan. Maar dit zijn allemaal zaken die in hun volle
samenhang op het juiste moment integraal besloten moeten worden op basis van
alle informatie. Die informatie hebben we nu dus niet. En dus is het
levensgevaarlijk om voortijdig allerlei beslissingen te nemen over die
gebiedsontwikkeling omdat de grondeigenaar dat zo graag wil. Alles op zijn tijd
!
Mijn
fractie is van mening dat de gemaakte concept afspraken niet acceptabel zijn.
Er moet een set nieuwe afspraken komen van meer beperkte aard. Het enige doel
hierbij is zo snel mogelijk beginnen met woningbouw en UMV. Ik denk dat het
verstandig is om eerst de governance te regelen en op basis van die nieuwe
verhoudingen snel afspraken te maken. Die herstart kan in een paar weken
plaatsvinden want dit is geen rocketscience, en de mogelijke modellen liggen
bij onze fractie gewoon op de plank. Ik denk dat over het gehele proces gezien
dit niet of nauwelijks vertraging oplevert. Op de achtergrond kan er gewoon
doorgewerkt worden zoals dat nu ook gebeurt. Het UMV en het zweefvliegen kan
deze lente nog opgestart worden als iedereen in het proces zich normaal gaat
gedragen. Als we binnen de huidige machts-dwangstrategieën zouden blijven werken
aan een pseudo-samenwerkingsproject dan luidt dat so wie so niet tot
constructieve resultaten en krijgen we later opnieuw problemen.
vervolg van dit betoog heb ik enige moties ingediend die de gemeenteraad de
kans bieden om adhesie te uiten voor de door mij verwoorde filosofie. We weten
dan wie er echt Durf heeft, en wie zich graag maar zo’n beetje laat meedrijven.